تراتوم

تراتومها شایعترین فرم تومورهای ژرم سل تخمدان هستند. بیشتر تراتومها ، نه همه آنها ، خوش خیم هستند.

تراتوم بالغ ( درموئید ) :

بیشتر تراتومها حاوی اجزای بالغ هستند و اغلب به نام کیست درموئید شناخته می شوند.کیست درموئید شایعترین توده تخمدانی در دهه های دوم و سوم زندگی زنان است.

کیست درموئید می تواند حاوی سلولهای لایه های مختلف دوران جنینی باشد . نمای ظاهری آن به صورت یک توده کیستی با محتوای مو ، دندان وبا یا بدون پوست سر که در یک مایع غلیظ چربی غوطه ور هستند ، می باشد.

در 10 تا 17 درصد موارد دو طرفه هستند.

علائم بالینی :

در بیشتر موارد فرد مبتلا به کیست بدون علامت می باشد . اگر علامت ایجاد کند ، بر اساس سایز کیست می باشد.

در کیستهای درموئید تورشن ( چرخش کیست یا تخمدان روی پایه خود ) غیر معمول نیست و به همین دلیل بیماران دارای کیست درموئید باید علائم مربوط به تورشن را به خوبی بدانند.

پارگی کیست  نیز یکی دیگراز عوارض کیست درموئید می باشد که به دلیل نوع محتویات کیست و خطر پریتونیت شیمیایی باید سریعا جهت درمان این مشکل اقدام شود.

تشخیص :

با کمک سونوگرافی  در درصد بالائی می توان این کیست را تشخیص داد اما برای تشخیص قطعی و به خصوص تائید خوش خیم بودن باید کیست با جراحی خارج شود و بررسی پاتولوژی شود.

فاکتورهای خطر تبدیل به بدخیمی :

سن بالای 45 سال ، سایز بزرگتر از 10 سانتی متر ، رشد سریع توده ویافته های تصویر برداری مبنی بر شک به بدخیمی.

درمان :

این نوع کیست بر خلاف کیستهای فیزیولوژیک تخمدان که بهبود خودبخود دارند ، باید به روش جراحی خارج شوند.البته تصمیم به جراحی بر اساس خصوصیات کیست در تصویربرداری، شرح حال بیمار ، تعداد فرزند ، تمایل به باروری وموارد دیگر می باشد.

نوع و تکنیک جراحی می تواند به صورت جراحی باز ( لاپاروتومی ) یا جراحی لاپاروسکوپی باشد .